Arşiv
Aklima gençlik günlerim ve o günlerdeki arzularım geldi, kaliteli çekimlerle, çok hoş bir video. Tam ekran seyretmek çok daha keyifli…
Katırofi minekubum minertondi hayradon, Mekıronti hineltibi niyesonal mentaron. Hayradonti kapasımal, nekirtona zarzuna! Zarzuranti hineltibi nekirtebi haytaron.
Cuma günü geldiğinde “hafta ne çabuk bitti, daha bir sürü iş var, biraz daha zaman olsa iyi olurdu” diye düşünüyorum. Pazar akşamı olduğunda ise “haftasonu bitti bile, halbuki evde daha yapılacak şeyler vardı” düşünceleri dolaşıyor kafamda. Ayrıca haftasonunun 2 gün olması küçük seyahatleri de engelliyor. Halbuki bir gün daha uzun olsa haftasonu tatillerinde ufak çaplı […]
Geçtiğimiz yaz yaptığım 3-4 ayrı şehirlerarası yolculukta 5000 km den fazla yol yaptım. Öncelikle şunu söyleyeyim ki bölünmüş yolları çok sevdim. Özellikle iki amcamı kaybettiğim Bilecik rampası yerine, bu yolu by-pass eden yeni yoldan geçerken farklı duygular içinde kaldım.
Bu konuda buraya bir şeyler yazmayı düşünmemiştim. Ancak sevdiğim birisi fikrimi sorunca, ona kısaca bir şeyler yazdım. Sonrasında bu yazdıklarımı buradan da paylaşmak istedim. İlgili bir haberi şuradan okuyabilirsiniz. Buradan sonra yazdıklarım aslında kişisel bir cevap olarak farklı bir platformda yazıldığından imla kuralları ve karakter kullanımına dikkat edilmemiştir. Tekrardan yazmayıp aynen kopyalıyorum:
Henüz çocuktum. Çocukluğumun büyüdüğümü sandığım yıllarını yaşıyordum. Mavi Marmara‘daydık. Mavi Marmara, Marmara Adasına gidiyordu. Babam bizi tatile götürüyordu. İskelede Mavi Marmaranın yolcu almaya başlamasını heyecanla beklemiş, güverteye çıktığımızda numaralı koltuklarımızı bulup bir süre çekingen çekingen bu güzel gemiyi içinde oturup seyretmiş, şaşkınlığımızı atar atmaz da ablam ve kardeşimle gemiyi keşfe çıkmıştık. “Mavi Marmara” masmavi Marmara’da, […]
Bir dönem daha bitiyor ve ben kendimi merkez bankasında banknot sayan memurlar gibi hissediyorum. Hani o binanın dışında belki bir tanesinin bile uğruna birilerinin yapamayacağı şey olmayan banknotları, o memurlar teker teker değil, deste deste değil, sayfa sayfa kontrol eder, sayarlar. Ama onlarla işleri sadece bir bakış – bir dokunuştur. Ellerinden her gün milyonlarca lira […]
333333333333333 444444444 3:::::::::::::::33 4::::::::4 3::::::33333::::::3 4:::::::::4 3333333 3:::::3 4::::44::::4 3:::::3 4::::4 4::::4 3:::::3 4::::4 4::::4 33333333:::::3 4::::4 4::::4 3:::::::::::3 4::::444444::::444 33333333:::::3 4::::::::::::::::4 3:::::34444444444:::::444 3:::::3 4::::4 3:::::3 4::::4 3333333 3:::::3 4::::4 3::::::33333::::::3 44::::::44 3:::::::::::::::33 4::::::::4 333333333333333 4444444444
Bir hafta kadar önce eşim dedi ki: “bir oyuna katılacağım, bana ‘ve ıspanağıma hak verdi‘ diye biten çok kısa bir hikaye yazar mısın? sen becerirsin böyle şeyleri“… Evet, kısa-uzun hikaye uydurmak çok rahat yapabileceğim birşeydi, zaten hayatım bunu yapmakla geçmişti, ama zor olsa ne yazardı ki? Bir erkeğe kadını “sen becerirsin böyle şeyleri” dediyse, zaten […]
Başkaları da şöyle dedi