Aspirin…

Ara 17th, 2007 | Filed under Bence böyle, Kişisel

siyahlar karbon, beyazlar hidrojen, kirmizilar da oksijen olsun

derdin olunca gelir, derdini çözer ve sonra da başına kakmadan çekilir. “aman efendim çok uzaktayım” falan da demez, fiziksel uzaklıklar ona göre sadece 3 boyutla sınırlı olanları etkiler, onun kalbi boyutlar otesi atar. bu yüzden fiziksel uzaklıkları takmaz, kalbî yakınlıkları dikkate alır. simdi almanyada olması farketmez, ay manyağı da olsa durum aynı olacaktır.

senin çözemedigin dertlerini nefes alma rahatlığında çözer, bunu yaparken bir yandan da sana iltifatlar eder. “hayırsız ne zamandır niye aramıyorsun, işin düşünce mi selam verdin?” gibi bir soru sormak bir yana, bu soruyu aklına getirmeyi bile beceremez. senin hayatındaki en büyük lütuflardan birisi olduğunun farkına varmaz ama seni kendi hayatı için bir nimet görür.

hayatının en zor anlarında onun desteğini hissetmişsindir, hayatının en mutlu anlarında fiziken olmasa da kalbinle beraber o da oradadır…

 bu adam as-pirin’dir.

Etiketler:
  1. Ali
    Şub 6th, 2009 23:01

    Yazarımız burda tam anlamıyla kendini anlatmış, ama her fani gibi hatasız kul olmadığını da iade etmek için Türkiye yerine almanya yazmıştır. Buda sevenleri tarafından gözden kaçmamıştır…

  2. M.R.B.
    Şub 6th, 2009 23:04

    ben yazinin sonunda “bu adam” derken onun icine kimden bahsettigimi de yazdim. farenle uzerine gelip az beklersen gorursun kim oldugunu, cevirmeye calismak nafile caba :)

Yorumlara kapalı.